Corona(snel)testen bij kinderen. Lang wist ik niet zo goed wat ik hiervan moest vinden. Die testen bij de GGD teststraat vind ik zelf al geen pretje (held op sokken hier hoor) en als het even kan bespaar ik dat mijn jonge kinderen. Maar ja, met al die snottebellen is het ook wel een veilig idee om te weten of ze nu wel of geen corona van school opgepikt hebben. Of vanuit wat voor plek dan ook.
Praten over corona doen we zeker thuis, maar dan wel zo luchtig en optimistisch mogelijk. Jonge kinderen hebben er geen baat bij om de zorgen en eventuele angsten van volwassenen aan te horen. Ze kunnen dat nog niet plaatsen in een groter geheel en het maakt ze banger dan nodig.
De zelftest was dan ook niet nieuw voor mijn kinderen, die hadden de testen natuurlijk al eens gezien toen ik die bij mijzelf afnam. Nu was daar het moment gekomen om ze wat meer te betrekken. We pakken een rustig moment op de dag, voor ons is dat na het douchen, en gaan eerst eens samen bekijken wat er in zo’n zelftestdoosje zit. Bij elk onderdeel vraag ik de kinderen of ze weten wat het is, of ze het open willen maken en een plekje willen geven op de tafel. Hun nieuwsgierigheid is gewekt. We hebben thuis een soort experimenteerbox met kinderscheikunde producten en daarvan kennen ze de term ‘pastreurpipet’ en weten hoe het druppelen werkt. Ik leg uit dat dit hetzelfde is, door dit uit te leggen activeer ik hun voorkennis. Dat is helpend voor de cognitieve ontwikkeling: nieuwe kennis bouwt zich namelijk voort op bestaande kennis.
We zijn aangekomen bij het bekijken van het lange wattenstaafje. Daarmee moeten ‘snotjes verzameld’ worden. Ik leg ze eerst uit dat we dat doen door 5 rondjes in de neus te draaien met het stokje en vraag ze of ze dit samen willen doen of dat ik het mag doen. Eigenaarschap geven en keuzes aanbieden is namelijk een belangrijk element voor kinderen om de regie in handen te houden bij spannende dingen. Mijn oudste kiest voor samen en de jongste kiest ervoor dat ik het mag doen. Verder bereid ik ze voor door te zeggen dat het even kan kriebelen waardoor ze misschien moeten niesen of tranen in hun ogen krijgen, maar dat het ook zo weer over is. Dapper tellen ze mee met de rondjes en roepen ze na afloop blij dat het helemaal niet zo erg was! Vervolgens mogen ze zelf het wattenstaafje in de vloeistof zetten en na een minuut ook de druppelaar op de pipet zetten. Het zelf druppelen maakt het helemaal af. Ik laat ze zien dat de vloeistof nu gaat ‘lopen’ en dat we over een kwartiertje nog eens zullen kijken hoeveel streepjes er staan.
Pfieuw, één streepje bij de c van controle en dat betekent ‘geen corona’!
Op deze manier hebben de kids weer wat nieuws geleerd en een angst overwonnen!
Hoe help jij je kinderen door hun angsten heen? Laat het me weten in de comments hieronder, ik ben heel benieuwd!
